/- 0 کامنت
/- 10 مرداد 1402
/- 690,338 بازدید
رو به آیینه نشستم زل زدم به خاطراتم
بسته های قرص اینجان که بشن راه نجاتم
صبح به صبح مجبور میشم با گذشتم رو به رو شم
من با موهای سفیدم عمریه سیاه پوشم
کی میدونه تو سکوتم با دلم چیکار کردم
من که به جای گذشتم از خودم فرار کردم
روز و به شب میرسونم با خیالی غیر ممکن
دردو ساکت میکنم با روزی چند وعده نوافن
من هنوزم که هنوزه پرم از خواب ندیده
من همون صدای خستم که به جایی نرسیده
توی خلوت اتاقم تنهاییمو قاب کردم
هر کجا که کم آورم رو خودم حساب کردم
برای شب گریه حتی حتی یه شونه نمونده
زندگیمو سیل برده چیزی از خونه نمونده
من شکنجه شدم اما از غرورم دل نکندم
در این قفس که باشه میبینی منم پرندم
کی میدونه تو سکوتم با دلم چیکار کردم
من که به جای گذشتم از خودم فرار کردم
روز و به شب میرسونم با خیالی غیر ممکن
دردو ساکت میکنم با روزی چند وعده نوافن